Kto był odpowiedzialny za wentylację?

Jednym z najbardziej spektakularnych zastosowań pierwszych systemów wentylacyjnych była cyrkulacja powietrza w świątyniach starożytnych faraonów egipskich.

Współcześni konstruktorzy zaprojektowali system wentylacji, który działa wyjątkowo dobrze. Lokalizacja systemu klimatyzacji została po prostu doskonale zaplanowana. Z komór "Car" i "Caritsi" szyby były ustawione w kierunku pivdennym i pivnivnom (na szerokość 20-25 cm). Kanały doprowadzające wodę z pierwszego szybu mają wyloty na spągu, na dole i na wzniesieniach całej konstrukcji. Z szybów "Komnaty Królowej" nie ma wyjścia na ulicę, ponadto są tam specjalne okiennice w postaci drzwi z klamkami. Za tym szybem, znajdującym się po wschodniej stronie, badacze znaleźli niewielką otwartą przestrzeń i kolejne kamienne drzwi. Zawiasy i kilka śladów na tylnej stronie.

Oczywiście przedstawiony schemat nie zapewnia wystarczającej wentylacji i posłużył jako przykład do poprawy w przyszłości.

Pierwszymi, którzy próbowali znaleźć warianty zapewniające prawidłową cyrkulację w budynku, byli mieszkańcy starożytnego Rzymu w I wieku p.n.e.

W procesie ogrzewania budynków budowniczowie wpadli na pomysł, aby czerpać ciepło z przetworzonego dim sum. Ciepło nie trafiało więc wprost do czeluści, lecz przechodziło najpierw przez specjalne przejścia, które były wykonane w kamiennych podwalinach domów bogatych i utytułowanych osób. Oczywiście nie chodzi tu o wentylację w czystej postaci, ale jak na tamte czasy sam fakt kontrolowania gazów w celu zapewnienia mikroklimatu był przełomem technologicznym. W przeciwieństwie do bezpośredniego ogrzewania pomieszczeń poprzez spalanie płomieni bezpośrednio w pomieszczeniu, takie podejście pozwoliło na utrzymanie czystego i świeżego powietrza w budynku, a tym samym na utrzymanie ciepła. Tę samą metodę ogrzewania stosowano w ówczesnych rzymskich lazarach.

Średniowiecze
Mieszkańcy średniowiecza doszli do ambitnego wniosku, odkrywając, że brak wymiany powietrza prowadzi do wzrostu zachorowań wśród mieszkańców budynku.
Monarcha Karol I na początku XVII wieku wydał dekret zakazujący budowy budynków mieszkalnych, w których odległość od łóżka do ściany jest mniejsza niż 3 metry. W tym samym dokumencie zasugerowano, że budynki powinny być wyposażone w otwory okienne, koniecznie o większej wysokości niż szerokości. Pomysł był prosty - zwiększyć kubaturę budynku, aby zmniejszyć stężenie produktów spalania.

Osobliwości naturalnego transportu mas powietrza zostały po raz pierwszy opisane przez M.W. Łomonosowa. Napisał traktat, a nawet skonstruował specjalne urządzenie, które pozwalało mierzyć kierunek i prędkość przemieszczania się strumieni powietrza (anemometr).
Mimo wielu badań nie udało się w pełni rozwiązać problemu efektywnej wymiany powietrza w budynku.

Obecnie istnieją setki wariantów urządzeń i akcesoriów wentylacyjnych. Różnią się one wymiarami, panelami sterowania i dodatkowymi elementami, takimi jak osuszacze, kratki i inne.

Aclima jest dystrybutorem urządzeń do kontroli klimatu i posiada w swoim portfolio kilka marek produkujących centrale wentylacyjne i akcesoria do nich.

  • Centrale wentylacyjne VTS.
  • Centrale wentylacyjne firmy Mycond.
  • Centrale wentylacyjne firmy Weger

Inżynier automatyk, specjalista ds. zagadnień elektrycznych związanych z dziedziną klimatyzacji, wentylacji i chłodnictwa